Vier jaar na oprichting van de “Vereeniging Familie Heringa” en evenzovele Heringadagen en vergaderingen later passeert op 22 juli 1925 de stichtingsakte bij de notaris. De opstellers en ondertekenaars van de statuten, Floris en Jodocus, brengen het grote nieuws op de Heringadag van 27 juli 1925 op Basten Asbeck in Groenlo. Het bestuur van de vereniging stort met een royaal gebaar de helft van het kasgeld, 400 gulden, als eerste in de pot, onmiddellijk gevolgd door spontane donaties van aanwezige leden. Het bereikte resultaat wordt met een royaal diner gevierd. Klik op Mededeelingen oprichting Heringa Fonds om het officiële bericht te bekijken waarmee de oprichting van het Heringa Fonds werd aangekondigd.

Het is de bedoeling dat nu een kapitaal wordt bijeengebracht zodat van de rente en contributies de uitkeringen kunnen worden gedaan. Behalve dat leden van de vereniging naar vermogen bijdragen, rekent men op giften en legaten. Verder wordt, in het begin, jaarlijks uit de verenigingskas naar het fonds overgemaakt. Het fonds wordt gezien als een soort vrijwillige verzekering voor leden, voor eigen levensonderhoud en voor de opvoeding van hun kinderen.

Bij de oprichting wordt er de nadruk op gelegd dat de financiën van de vereniging en het fonds helemaal onafhankelijk van elkaar moeten zijn; “streng van elkaar gescheiden”.

De economische crisis van de jaren ’30 gooit roet in het eten en als de oorlog begint stopt de vereniging haar bijdrage. De groei van het beoogde kapitaal komt tot stilstand. Na de oorlog komen de donaties weer opgang. De vereniging doet een jaarlijkse storting van 100 gulden.

Het Heringafonds anno nu
Het fonds is inmiddels ruim 80 jaar. Het kapitaal heeft geprofiteerd van de economische groei en is groot genoeg om jaarlijks een paar bescheiden uitkeringen te doen. In de beginperiode, de jaren ’20, was de vereniging well to do, en het fonds een leeg potje. De vereniging hielp toen het fonds overeind en zorgde mede voor de instroom van kapitaal.

Nu liggen de zaken anders. De vereniging draagt niet meer bij, zij kan maar net met haar jaarlijks budget rond komen. En zoals dat in een goede familie relatie gaat; kinderen groeien groot en ouders worden door hen een beetje geholpen. Zo trekken fonds en vereniging nu samen op als het gaat om de uitbreiding van het aantal leden en het instandhouden en versterken van de onderlinge band. Een voorbeeld is de jaarlijkse Heringadag. Het fonds geeft dan een presentatie en deelt daarbij in de kosten van de dag.

Genoodzaakt door nieuwe wetgeving moesten de oorspronkelijke statuten herzien worden. Dat vond zijn beslag in oktober 1974. Hierbij werd aan de definitie van de doelstelling niet getornd. Deze staat kernachtig samengevat in artikel 1: “Het behartigen van de belangen van de leden van de vereniging “Familie Heringa”, die hulp en steun behoeven.”

Meer informatie kun je vinden in het Boekje Stichting Het Heringafonds.